Carrascoruxo: Poesía dende o silencio

PALABRAS NO BOSQUE

Hai unha árbore no Noso cole que case ninguén viu pero que de cuxa existencia só dudan os botánicos e outros señores igualmente razoables.Trátase do célebre Narrador Invernalis, ainda que nós –o ourizo e mais eu-chamámoslle corrientemente “A árbore cuentista”. O parecer este que naceu aquí e o do meu país son as dúas únicas especies que quedan sobre a Terra. Segundo me contaron houbo un tempo que medraban por todas partes e a xente vivía feliz esperando o outono cando escomenzaba a caerlles as follas cheas de historias. Había historias breves e simpáticas, e longas e conmovedoras e había outras que eran tan longas que para que collesen nunha folla a letra so se podía ler con lupa.É unha ábore realmente increíble, tan increíble como o noso maxín.

lunes, 29 de marzo de 2021

Poesía dende o silencio

21 DE MARZO:DÍA DA POESÍA

Tratamos , desde o 14 de marzo do ano 2020, de reinventar as nosas vidas. Todo é novo, inesperado e cunhas grandes doses de incertidumbre.

As actividades que podemos facer desde á escola están cheas de debate previo , de cuestionar. Non cabe dúbida que a saúde é primordial e iso trae medos que ás veces nos impiden avanzar.

Deste xeito, tratando de dar unha volta a todo xurdiu a idea : POESÍA DESDE O SILENCIO...

Un intento de reciclar, reusar e sobre todo de facerlles ver aos nenos e nenas que o bonito está en todos os recantos e que de algo tan incómodo coma unha mascariña podese facer algo tan fermoso como o que fixeron nas casas dos alumnos e alumnas...

GRAZAS FAMILIAS

No hay comentarios:

Publicar un comentario